Jak wygląda polska sztuka? Co myśli, na kogo patrzy? Czy ma płeć, seksualność, genderową rolę?
Jak wygląda polska sztuka? Co myśli, na kogo patrzy? Czy ma płeć, seksualność, genderową rolę? Kto ją tworzy, kto montuje, a kto się jej przygląda? A może sztuka w Polsce potrzebuje demontażu?
Do 24 marca 2019 roku Scena Robocza czeka na zgłoszenia do programu artystyczno-
Tegoroczne hasło akademii Queerowy Demontaż to próba krytycznego namysłu nad dominującą heteronormatywnością i widocznością osób wykluczonych. Młodzi artyści i artystki rozwiną umiejętności problematyzowania zjawisk dotyczących tożsamości płciowej, orientacji i ekspresji seksualnej. Poruszone zostaną polityczne aspekty queeru, który w sztuce postrzegany jest często jako zjawisko estetyczne.
Rośnie poparcie polskiego społeczeństwa dla związków partnerskich (w tej chwili to 56% według sondażu IPSOS dla portalu OKO.Press). Marsze Równości odbywają się w coraz większej liczbie miast, podobnie jak Tęczowe Piątki, rośnie zaangażowanie młodego pokolenia, a więc wiele wskazuje na zmiany na lepsze. Jest jednak mnóstwo osób, które nie posiadają bezpiecznej przestrzeni ani możliwości wypowiedzi – wiedza o ich sytuacji pojawia się raczej w druzgocących statystykach niż dużych wydarzeniach skupionych na strategiach podnoszenia widoczności, czy queerowych reinterpretacji.
Zgodnie z wynikami najnowszych badań przeprowadzonych przez Kampanię Przeciw Homofobii, Fundację Trans-Fuzja i Lambdę Warszawa, blisko 70 proc. nastolatków LGBT ma myśli samobójcze, a połowa objawy depresji. Dla porównania, odsetek osób zmagających się z depresją dla ogółu społeczeństwa wynosi zaledwie 5 proc. – podaje w artykule dla Krytyki Politycznej działaczka Kampanii Przeciwko Homofobii, Cecylia Jakubczak.
Jeśli dodać do tego kontrowersje wokół Deklaracji LGBT+ podpisanej przez prezydenta Trzaskowskiego i kreowanie na wroga kolejnej (po migrantach i uchodźcach) społeczności wykluczonej widać, jak długa, skomplikowana i wymagająca konsekwencji jest walka o równouprawnienie – ciężko w niej polegać na tymczasowych sukcesach.
Tegoroczne queerowe Sąsiedztwo stawia sobie za cel sprowokowanie wypowiedzi artystycznych na tematy bieżące, intersekcjonalne i nierzadko pomijane w publicznym dyskursie. Szuka sztuki obecnej, zadającej pytania, nie dającej się wpasować w zamknięte ramy pomysłów kuratorskich. Dostrzega wagę głosu wypowiedzi, która estetyką i uruchamianymi kontekstami pozwala działać na empatię, umiejętność utożsamienia się i współ(od)czucia, czyli wartości które od zawsze przyświecają praktykom queerowym.
Program ten łączy pole sztuki i teraźniejsze kierunki artystycznych poszukiwań z narzędziami do pracy w mikrospołecznościach, by w półrocznym procesie znaleźć twórcze i wspólnotowe rozwiązania zastanych sytuacji – mówi kuratorka programu, Agnieszka Różyńska.
Cykl został zaprojektowany tak, aby wspierać młode artystki i artystów na każdym etapie procesu twórczego, dlatego podczas 5 weekendów zajęć, uczestnicy będą pracowali_ły nad: pogłębionym researchem, dramaturgią wydarzeń, świadomym doborem mediów, choreografią, performancem, a także wezmą udział w zajęciach z zarządzania projektami i produkcją, gdyż każdy z tych obszarów jest równie ważny w budowaniu prac społecznie zaangażowanych.
Interwencje Artystyczne, będące jednocześnie prezentacją prac powstałych w toku zajęć, odbędą się podczas Pride Week organizowanego przez Grupę Stonewall, czyli cyklu wydarzeń poprzedzających poznański Marsz Równości.
SOCIAL MEDIA projektu:
www.facebook.com/events/
www.instagram.com/scenarobocza
Formularz zgłoszeniowy: www.bit.ly/
