Kino kobiet w Polsce Ludowej



Przez lata reżyserki w polskiej kinematografii, jeśli chciały robić filmy, miały do wyboru głównie: albo pracę z mężem i bycie zawsze częścią duetu, albo robienie filmów dla dzieci i młodzieży, dokumentalnych i innych zaliczanych do mniej cenionych gatunków, albo wejście w rolę mężczyzn. Nie przypadkiem o Agnieszce Holland mówiono, że jest „jedynym mężczyzną” w zespole filmowym, w którym pracowała. Dlaczego tak się działo? Czy coś się zmieniło na przestrzeni lat? Monika Talarczyk-Gubała niemal równocześnie napisała dwie książki, które uzupełniają i porządkują narrację o kinie kobiet w Polsce (Ludowej). „Biały mazur” oraz „Wszystko o Ewie” – monografia twórczości Barbary Sass – będą punktem wyjścia do rozmowy o kinie kobiet. Czym charakteryzuje się to kino? Kiedy tak naprawdę zaczęło się wykluwać? Jak się zmienia? Czy nadal mamy do czynienia z „celuloidowym sufitem”, który utrudnia kobietom wybicie się w tej bardzo męskiej branży, jaką jest kinematografia?

W dyskusji udział wezmą:
dr Iwona Kurz (Uniwersytet Warszawski)
dr Eliza Szybowicz (krytyczka literacka, publicystka)
dr Monika Talarczyk-Gubała (Uniwersytet Szczeciński)

Prowadzenie: Agnieszka Wiśniewska (Krytyka Polityczna)

Spotkanie odbywa się w ramach cyklu dyskusji społeczno-kulturalnych „Feminaria”.
Wstęp wolny.

Kalendarz wydarzeń

Ładuję… Ładuję…
design & theme: www.bazingadesigns.com