Stop Torturowaniu Kobiet – list otwarty
Wiosną 2014 media obiegła historia 37-letniej kobiety, której odmówiono aborcji pomimo wady letalnej płodu. Profesor Chazan przeciągał decyzję o zabiegu do momentu, w którym ciąża osiągnęła 22. tydzień, który jest graniczny w rozróżnieniu między aborcją a wywołaniem porodu. W przypadku tej pacjentki prawo stało po jej stronie – nawet po tej dacie mogła i powinna była skorzystać z możliwości przerwania ciąży. Zamiast tego, zmuszono ją do donoszenia ciąży, bolesnego porodu i nie mniej bolesnej obserwacji powolnej śmierci swojego, potwornie zdeformowanego dziecka. Poród sprawił także, że utraciła szansę na kolejną, zdrową ciążę.
Prof. Chazan został wówczas usunięty ze stanowiska dyrektora szpitala im. św. Rodziny. Jak podawał Ratusz, bezpośrednią przyczyną zwolnienia profesora był niepoinformowanie Pacjentki o granicznym terminie dokonania wcześniejszego zakończenia ciąży, co stanowiło ograniczenie prawa Pacjentki do informacji, zagwarantowanego w art. 9 ust. 2 ustawy o prawach pacjenta i Rzeczniku Praw Pacjenta. Ratusz dodaje: Wprawdzie powyższa sytuacja miała również miejsce wcześniej w Instytucie Matki i Dziecka, jednak w żaden sposób nie może stanowić usprawiedliwienia dla Szpitala Specjalistycznego im. św. Rodziny. W obecnie obowiązującym stanie prawnym administrator szpitala nie mógł odmówić Pacjentce prawa do zabiegu przerwania ciąży. Może zrobić to jedynie lekarz prowadzący.
Rok później środowiska walczące o prawa kobiet niepokoi zarówno domniemanie, że postępowanie w sprawie prof. Chazana zostanie umorzone (takie informacje przeciekły z prokuratury do mediów jeszcze przed przesłuchaniem profesora w charakterze świadka), jak i fakt, że w sądzie toczy się proces o przywrócenie Chazana na zajmowane stanowisko.
Aborcja na żądanie jest w Polsce nielegalna. Jest teoretycznie dopuszczalna z trzech powodów:
1. Kiedy ciąża stanowi zagrożenie dla życia lub zdrowia kobiety ciężarnej (bez ograniczeń ze względu na wiek płodu).
2. Kiedy badania prenatalne lub inne przesłanki medyczne wskazują na duże prawdopodobieństwo ciężkiego i nieodwracalnego upośledzenia płodu albo nieuleczalnej choroby zagrażającej jego życiu (do chwili osiągnięcia przez płód zdolności do samodzielnego życia poza organizmem kobiety ciężarnej).
3. Kiedy zachodzi uzasadnione podejrzenie, że ciąża powstała w wyniku czynu zabronionego (do 12 tygodni od początku ciąży).
Jak widać na przykładzie pacjentki Chazana, nawet te warunki nie są respektowane. W jej sytuacji można był dokonać terminacji ciąży bez względu na wiek płodu, który nigdy nie byłby zdolny do samodzielnego życia. Atmosfera wokół zabiegu, który przed 22 laty był normalnym świadczeniem medycznym, teraz przypomina sąd nad czarownicą. Nieważne są fakty, ważne uprzedzenia. Lekarze ze strachu przed konsekwencjami prawnymi nie proponują i nie wykonują zabiegów nawet wtedy, gdy są one legalne. Za te uprzedzenia tysiące kobiet w Polsce rok w rok płacą zdrowiem i życiem w wyniku niebezpiecznie przeprowadzonych aborcji i powikłań okołoporodowych.
Nie może być tak, że dyrektor szpitala wykorzystuje klauzulę sumienia, by odmówić pacjentce przysługującego jej zabiegu w imieniu całego szpitala.
Nie może być tak, że pacjentka w patologicznej ciąży jest odsyłana od Annasza do Kajfasza, dopóki przerwanie ciąży okaże się niemożliwe.
Nie może być tak, że kobiety są zmuszane do rodzenia kalekich dzieci bez szans na przetrwanie więcej niż kilku dni.
Żądamy dopuszczalności przerywania ciąży:
– do 12 tygodnia ciąży bez podawania przyczyny,
– do 18 tygodnia, gdy ciąża jest wynikiem czynu zabronionego,
– do chwili osiągnięcia przez płód zdolności do samodzielnego życia poza organizmem kobiety ciężarnej w sytuacji wykrycia wady płodu i do końca ciąży, gdy w grę wchodzi ratowanie zdrowia lub życia kobiety
Oczekujemy także rzetelnego procesu w sprawie prof. Chazana. Odmówił aborcji w imieniu całego szpitala, do czego nie miał prawa. Naraził pacjentkę na cierpienia psychiczne i fizyczne, można domniemywać także narażenia jej zdrowia. Pogwałcił jej prawo do świadczeń i do informacji medycznej.
Prokuratorzy! Patrzymy wam na ręce! Politycy! Przestańcie sprzyjać torturowaniu kobiet!
Podpisy:
Stowarzyszenie ProFemina
Federacja na rzecz Kobiet i Planowania Rodziny
Stowarzyszenie Inicjatyw Kobiecych
Porozumienie Kobiet 8 Marca
Koalicja Ateistyczna
Krytyka Polityczna (Warszawa)
Krytyka Polityczna (Łódź)
Fundacja Feminoteka
Codziennik Feministyczny
Strajk.eu
Inicjatywa 8 Marca
Aleksandra Szymczyk
Agnieszka Weseli
Katarzyna Niewczas
Małgorzata Adamczyk
Justyna Frydrych
Anna Góral
Anna Dzierzgowska
Sławomir Królak
Michalina Pągowska
Małgorzata Danicka
Agata Diduszko-Zyglewska
Anna Król
Dominika Wróblewska
Piotr Nowak, Inicjatywa Pracownicza
Anna Krawczak
Katarzyna Paprota
Weronika Samolińska
Marcelina Zawisza
Justyna Samolińska
Igor Znyk
Joanna Hebda
Michał Ostrowski
Małgorzata Joanna Adamczyk
Filip Sieczkowski
Joanna Filipczak-Zaród (KP Łódź)
Magdalena Młynarczyk
Urszula Młynarczyk
Aleksandra Kwiatkowska
Makary Gołosz
Antoni Michnik
Aleksandra Boczkowska
Aleksandra Pulnik
Paulina Kryńska
Michał Filipowicz
Paweł Dembowski
Katarzyna Dembowska
Anna Dryjańska
Agnieszka Graff
Kamila Kuryło