Sposoby kamuflażu we współczesnej Polsce [SIŁOWANIE SIĘ Z POLSKOŚCIĄ]

Ze wstępem Agaty Ambroziak

Gdybyś miał_a pomyśleć idealny kamuflaż, ukrywający Twoją odmienność, co byś wybrał_wybrała? Liliana Piskorska w swoim projekcie sprawdza jak pozostać ideologicznie poprawnym i bezpiecznym w przestrzeni publicznej.

Robi to, chowając się na różne sposoby za przywilejami i uprawomocnioną „narodową” narracją. Inna ekspresja płciowa, rasa, stopień sprawności – te wszystkie powierzchowne komponenty odmienności nie od dziś mogą stanowić podstawę do dyskryminacji, przemocy i wykluczeń. Jak więc roztopić się w obowiązującej normie? Testując zawłaszczone przez dyskurs nacjonalistyczny symbole, Piskorska przebiera się (i wychodzi) w polskę.

Polska w ostatnich latach coraz bardziej opływa w różne wizualne możliwości manifestowania swoich poglądów politycznych i polskiej tożsamości. „Przemysł patriotyczny” balansuje pomiędzy produktem „100 % Polskim” (co jest silnie akcentowane przez pączkujące marki i sklepy), a gadżetami „Made in China” (co podkreślane już nie jest). Barwy i symbole narodowe są prawnie chronione, jednak zostały one całkowicie zawłaszczone przez polską prawicę i umiejscowione pośród nacjonalistycznych symboli nienawiści.

Używając zakupionych przeze mnie artykułów patriotycznych, testuję różne sposoby kamuflowania się w mieście. Ten współczesny polski kamuflaż jest wizualną manifestacją obierającą sobie za sposób maskowania jaskrawą widoczność i czerpiącą korzyści (ekonomiczne, jak i symboliczne) z nadanego mu odgórnie przyzwolenia społecznego, jak i wzrastającej fali nacjonalizmu.