Sosińska: Dziś pod Sejmem powinny zapłonąć opony
Agnieszka Sosińska
Nie jestem zła, zawiedziona ani smutna. Jestem wściekła zimną furią. To, co się stało, to czystej wody tyrania, dyktatura i zachłystywanie się władzą. Nie tą powierzoną przez wyborców, nie. Władzą absolutną. Władzą nad życiem i śmiercią, nad zdrowiem drugiego człowieka. Do takiej władzy nikt nie ma mandatu. Mało, że to niedemokratyczne. To nieludzkie. To działanie na naszą szkodę i zgubę. To nienawiść i próba władania ludźmi, obywatelami kraju, jak i tymi, którzy mieli nieszczęście w tym samym czasie co rządzący na terenie tego kraju przebywać – jak swoją własnością.
Ilustracja: Monika Stolarska
Nie jesteśmy niczyją własnością. Nie macie prawa. Nie macie prawa do bezprawia. Nie macie prawa zagrażać naszemu życiu. Nie macie prawa doprowadzać do naszej tragedii, cierpienia i śmierci. Nie macie prawa zamykać nas w więzieniach. Nie macie prawa odmawiać nam dostępu do decyzji, do zdrowia, do leczenia. Do walki o nasze chciane ciąże i chciane dzieci. Do decyzji o terminacji ciąży legalnie, bezpiecznie i w najlepszych warunkach nowoczesnej medycyny.
Niech zapłoną opony, niech stanie ruch w całym kraju. To nasz czas. Ten kraj powinien stanąć w miejscu. W miejscu jak wryte powinno stanąć PKB. Ubrać się na czarno? Mało. Wyjść pod Sejm? Mało. Organizować protesty? Mało.
Uderzają tam gdzie nas będzie bolało. Wszystkie. Te które chcą mieć dzieci nie dostaną opieki medycznej w ciąży. Być może ktoś pomoże umierającym, ale większość lekarzy nawet przy łóżku umierającej ciężarnej pacjentki będzie się bała, że za wykonywanie zawodu i przestrzeganie przysięgi Hipokratesa – primum non nocere (po pierwsze nie szkodzić) – trafi za kratki. Te, które dzieci mieć nie chcą, będą żyły w większym jeszcze niż dotąd strachu, stracą wszelkie prawo do własnej decyzji, zamiast lekarza dostaną prokuratora i kratki. Pseudopopuliści uderzyli w te najsłabsze – biedne, pełne obaw i strachu, bez pieniędzy, wiedzy, bliskich, znajomości. Uderzyli w nas wszystkie, bo wszystkie mamy wolną wolę, prawo do decydowania o sobie, do bezpieczeństwa zdrowia i życia.
Chcę, żebyśmy wyszły na ulice. Chcę, żebyśmy zaprotestowały ,nie idąc do pracy, zatrzymały produkcję. Chcę, żeby miasta i autostrady stanęły, żeby zapłonęły opony. Miara się przebrała. Chcę, żebyśmy stały pod Sejmem, aż uzyskamy dostęp do należnych nam praw reprodukcyjnych.
Chcę strajku w domach. Twój partner, Twoja partnerka odmawia kobietom prawa do decydowania o sobie? Do antykoncepcji? Do legalnej bezpiecznej aborcji? Zgwałconym, dzieciom również odmawia tego? Odmawia Ci prawa do rodzicielstwa za pomocą in vitro? Odmawia prawa do leczenia, gdy jesteś w ciąży, także do leczenia płodu? Strajkuj.
Nie chce aborcji, to niech jej sobie nie robi. Na seks, seks z Tobą, też nie zasługuje.
Apeluję także do partnerek i partnerów posłów i posłanek, którzy odrzucili projekt ustawy o świadomym rodzicielstwie, którzy dali zielone światło nieludzkiemu projektowi ustawy kryminalizującej aborcję i leczenie kobiet w ciąży – nie uprawiajcie z nimi seksu. Chcą penalizować seks? Chcą, żeby seks naznaczony był strachem, widmem utraty zdrowia i życia, więzienia? Sami na ten seks nie zasługują, na Was również nie zasługują.
Polska jest kobietą i chcę, żeby Polska stanęła, aż na powrót uznane zostaną nasze prawa, prawa człowieka, prawa kobiet. Aż rządzący nigdy więcej nie ośmielą się podnieść na nas ręki. Czym jest kilkaset ludzi? Nas są miliony. I to jest nasze życie.
