Porozmawiaj ze swoim synem o jego ciele

Bardzo podobał mi się artykuł o tym, jak rozmawiać z córką o jej ciele i chciałam stworzyć coś podobnego dla rodziców, którzy mają synów. Wraz z moim przyjacielem Nathanem ułożyliśmy razem poniższą listę. Jak rozmawiać ze swoim synem o jego ciele? Przede wszystkim przekaż mu słownictwo, którego będzie potrzebował by móc zakomunikować, jak się czuje ze sobą.

greenocktrunksa

Naucz go, że to normalne, aby myśleć o swoim wyglądzie.

Naucz go, że jest w porządku, że chciałby być przystojny.

Naucz go, że bycie chłopcem nie odbiera mu prawa do posiadania emocji w stosunku do swojego ciała.

Jeśli twój syn mówi, że jest nieszczęśliwy, bo jest za gruby lub za chudy, nie lekceważ go. Nie mów mu, że chłopcy nie muszą się martwić o takie rzeczy. Nie mów mu, że ma szczęście, że nie jest dziewczyną, bo wtedy byłoby to naprawdę problemem.

Posłuchaj go – naprawdę posłuchaj – a swoje opinie na temat jego wyglądu zachowaj dla siebie. Nie mów mu, że pomożesz mu schudnąć. Nie mów mu, że nabierze tężyzny, gdy będzie starszy. Wystarczy posłuchać i zachęcić go do wyjaśnienia, jak i dlaczego czuje się w ten sposób.

Jeśli twój syn jest starszy, porozmawiaj z nim o męskich ciałach pokazywanych w mediach. Zapytaj go, co myśli o oknach wystawowych Hollistera i Abercrombie&Fitch. Zapytaj go, czy sądzi, że te zdjęcia przedstawiają to jak powinien wyglądać mężczyzna. Powiedz o tym, że photoshop jest używany do obróbki zdjęć zarówno chłopców jak i dziewczyn.

Nie żartuj z wagi swojego syna. Właściwie, nie rób żadnych komentarzy na temat jego wagi. Nie mów o tym, jakie zabawne jest to, że był taki chudy, gdy był małym dzieckiem, a teraz już nie jest. Nie kłuj go w bok i nie mów mu, że wystają mu żebra. Nie wzdychaj z zazdrością, że jest taki chudy.

Nie zakładaj, że możesz mówić o ciele twojego syna inaczej niż o ciele swojej córki.

Jeśli zauważysz, że twój syn przytył lub schudł, należy pamiętać, że mogą być to objawy początków depresji. Bez pytań wprowadzających spróbuj uzyskać pewien wgląd, jak czuje się twój syn. Bądź wrażliwym i wrażliwą na to, że jeśli zauważyłeś/aś zmianę masy ciała twojego syna, istnieje duża szansa, że on jest tego w pełni świadomy i może się wstydzić lub być zakłopotany.

Jeśli zauważysz, że twój syn szybko traci na wadze, stara się ograniczyć to, co je lub w inny sposób zajmuje swoje myśli tym, że jest gruby, pamiętaj, że zaburzenia jedzenia wśród nastoletnich chłopców mają tendencję wzrostową. Jeśli podejrzewasz, że twój syn może mieć zaburzenia jedzenia, nie staraj się „naprawić” go, mówiąc mu, że jego ciało jest w porządku i nie ma się czym martwić. Zaburzenia odżywiania są poważne, a jeśli obawiasz się, że twój syn może je mieć, należy natychmiast skontaktować się z lekarzem lub lekarką pediatrii.

Nie komentuj innych organów ludzkiego ciała – ani negatywnie ani pozytywnie. Nie przekazuj synowi wyidealizowanej wersji męskiej urody, nie zaniżaj też wartości ich ciała. I na miłość boską, nie żartuj z wypadających włosów ani tym bardziej nie mów, że uważasz łysych mężczyzn za mniej atrakcyjnych. Nie żartuj z niskich mężczyzn. Nie żartuj z owłosienia. Nie dowcipkuj o rozmiarze penisa. Poważnie. Te rzeczy nie są śmieszne.

Nie rób negatywnych komentarzy na temat własnego ciała. Nie pozwól mu podsłuchać, jak nazywasz siebie grubaskiem albo mówisz o przejściu na dietę. Dziecko nauczy się kochać i akceptować swoje ciało poprzez obserwowanie jak Ty traktujesz samego lub samą siebie. Pamiętaj zawsze o tym, że dziecko w temacie akceptacji swojego ciała będzie wzorować się na Tobie.

Naucz swojego syna, jak być miłym dla samego siebie.

Naucz go, jak być miłym dla innych ludzi.

Naucz syna, że jego ciało jest dobre do wszystkiego – do tańca, sportu, kopania rowów w ziemi, jogi, gimnastyki, łyżwiarstwa figurowego, a nawet do siedzenia cichutko w kącie i rozmyślania.

Naucz go, by ruszał się na wiele różnych sposobów, od podnoszenia wielkich kamieni do kręcenia piruetów, bo są to radosne aktywności, które sprawiają, że czujesz się lepiej. Naucz go rozciągnąć się i dotykać palcami stóp, ponieważ to pomoże utrzymać jego mięśnie w formie, będą elastyczne i sprężyste. Naucz go robić koziołki, bo nie ma lepszego sposobu na wyrażenie swojej ekspresji i radości. Naucz go leżeć plackiem na słońcu i pokaż mu, jak zagłębić się w dobrej lekturze.

Nie ucz syna o „dobrym” i „złym” jedzeniu, ponieważ jedzenie nie powinno być przedmiotem oceny moralnej. Zamiast uczyć go o żywności, która go wypełniają i daje mu energię w porównaniu z żywnością, po której pozostaje uczucie niedosytu godzinę później. Naucz go, że słodycze i desery są świetne, ale nie dadzą mu mocy, której potrzebuje w ciągu dnia.

Naucz syna gotować. Naucz go gotować cokolwiek i wszystko – jajecznicę, ser, makaron i bolesny dla zębów tort czekoladowy. Naucz go, jak podsmażyć warzywa i ubić białka.

Udowodnij swojemu synowi, że nie potrzebuje, żeby kobieta gotowała dla niego.

Udowodnij mu, że nie ma czegoś takiego jak „dziewczęce” zainteresowania lub hobby.

Naucz syna, że ludzie są w różnych kształtach i rozmiarach. Naucz go, że nie istnieje jeden konkretny sposób, w jaki on, jako chłopiec, powinien wyglądać lub się zachowywać – jego wygląd i zainteresowania są idealne, ponieważ on jest doskonały. Ale naucz go też, że nie ma nic złego ani wstydliwego w czuciu się nieswojo ze swoim ciałem. Naucz go, że nie ma nic złego w chęci rozmawiania o swoim ciele, czy chęć odnalezienia sposobu by czuć się szczęśliwym w swoim ciele.

Naucz go, że jesteś przy nim po to, żeby słuchać.

Naucz go, że nie jest sam.

Autorka: Anne Theriault
Tłumaczenie: Magdalena Ziemska

design & theme: www.bazingadesigns.com