Ochroniarki Kongresu Kobiet: „Organizatorka mówiła do nas „głąby”, „idiotki”. To na jej żądanie miałyśmy stać jak roboty przez 16 godzin”

Iga Dzieciuchowicz


W środę w „Gazecie Wyborczej” ukazał się tekst Marii Świetlik, w którym autorka opisała, jak podczas Kongresu Kobiet potraktowano obsługę z ochrony – zatrudnione ochroniarki i ochroniarze przez 16 godzin pracy nie mogli nawet usiąść, nie ustalono również przerwy na jedzenie i picie.

Świetlik w tekście apelowała o kobiecą solidarność i wzajemny szacunek, przypomniała również, że polskie warunki pracy wciąż są oparte na relacji potulny pracownik – autorytarny szef. Pobłażliwo-kpiącym tonem odpowiedziała jej Magdalena Środa, która podkreśliła, że warunki pracy ochroniarek i ochroniarzy reguluje firma zewnętrzna, a ona sama podczas Kongresu „biegała dwa dni”. Tymczasem okazuje się, że brak przerw, stanie bez możliwości skorzystania ze stojącego obok krzesła i szereg innych wymagań, które są jaskrawym przykładem łamania praw pracowniczych sformułowała jedna z organizatorek Kongresu Kobiet. – Na zachowanie organizatorek Kongresu skarżyłyśmy się szefowej, która nas zatrudniła, chciałyśmy zrezygnować – mówią Beata i Agnieszka, ochroniarki, które pracowały podczas imprezy. Ich wynagrodzenie wynosiło 10 zł za godzinę.

Krzyki i wyzwiska

Ochroniarki, które zostały zatrudnione przy obsłudze Kongresu Kobiet, pracują dorywczo przy wielu innych masowych imprezach. Po raz pierwszy spotkały się jednak z tym, by organizator stawiał wymagania, które łamią prawa pracownika. Ochroniarki nie kryją rozczarowania, że zostały potraktowane w tak rażący sposób podczas wydarzenia, które jest poświęcone tematom walki o prawa kobiet, również tym dotyczącym ich funkcjonowania na rynku pracy.  – Imprezę, która liczyła 4,5 tys. ludzi pilnowało zaledwie 10 osób, wśród nich było pięciu mężczyzn. Organizatorka zażądała, by mężczyźni nie byli, jak to się wyraziła, „łysymi łbami”. Nam przekazała, że mamy stać na baczność i nie ruszać się z miejsca, nie wyraziła zgody na przerwy na jedzenie czy picie lub skorzystanie z toalety. Jeśli zrobiłyśmy choćby jeden krok, organizatorka po prostu wrzeszczała na nas, mówiąc „głąby”, „idiotki”. W ten sam pogardliwy sposób odnosiła się również do przebywających podczas Kongresu wystawców, do zespołu muzycznego i teatralnego. Wszyscy czuliśmy się tam jak niewolnicy – opowiada Agnieszka, jedna z ochroniarek.

Ochroniarze i ochroniarki nie mieli krótkofalówek, nie mogli korzystać z telefonu, mieć ze sobą napoju czy wyjść na przerwę na jedzenie lub do toalety. Pracowniczki ochrony relacjonują, że organizatorka co chwilę zmieniała koncepcję, jak ma wyglądać ich praca (w którym miejscu mają stać, gdzie chodzić) i zwracała się do nich podniesionym głosem. Pani Beata zrezygnowała z pracy w drugi dzień Kongresu.

– Nie miałam siły i ochoty już tam wrócić. Nie chciałam już słyszeć krzyków, że mam stać „jak w wojsku”. Mocno przeżyłam ten dzień – tłumaczy pani Beata.

Narażanie na niebezpieczeństwo

Kongres Kobiet nie zgłosił nigdzie, że organizuje imprezę masową. Nie było więc policji i straży pożarnej, miało też nie być ambulansu, ale szefowa firmy ochroniarskiej postawiła organizatorkom  warunek, że musi być choć jedna karetka, bo inaczej nie pozwoli swoim ludziom stanąć na ochronie. Na drugi dzień pojawił się jeden radiowóz, który stał zaparkowany z dala od hali.

– 4, 5 tysięczny tłum to już impreza masowa. Z tego, co wiem, już niewielka impreza na 500 osób wymaga obecności 20 ochroniarzy, z których 10 musi być wykwalifikowanymi pracownikami ochrony.  Przecież to jest narażanie gości Kongresu na ogromne niebezpieczeństwo – dodaje pani Beata.

Ochroniarki poskarżyły się szefowej, interweniował prezes firmy ochroniarskiej. Na drugi dzień organizatorka Kongresu po prostu odwróciła głowę na widok obsługi z ochrony. Obie ochroniarki podkreślają, że nigdy wcześniej nie spotkały się z takim traktowaniem. – Organizatorka nie myślała o tym, że my również jesteśmy ludźmi i mamy swoje uczucia. Wszyscy czuliśmy się pomiatani, a niektóre osoby mówiły wprost, że zostały „zmieszane z błotem”. Za żadne pieniądze nie staniemy już na ochronie Kongresu Kobiet. Byłoby jednak miło, gdyby organizatorka okazała skruchę i przeprosiła za swoje zachowanie. To nie jest dużo, ale wiele by to znaczyło dla wszystkich pracowników niższego szczebla, którzy zostali pokrzywdzeni tym bezdusznym zachowaniem – mówią.


*Imiona zostały zmienione na prośbę pracowniczek ochrony. 

design & theme: www.bazingadesigns.com