Najnowszy raport „Kobiety w mediach” – 9 przygnębiających faktów
Jennifer Lawrence zarabia 11 milionów dolarów mniej niż Adam Sandler.
Jak wynika z corocznego raportu organizacji Women’s Media Center dotyczącego obecności kobiet w przemyśle filmowym, serwisach informacyjnych, programach telewizyjnych i mediach społecznościowych, ruch ku równouprawnieniu obu płci w przestrzeni medialnej jest niezwykle powolny.
Część z opublikowanych wyników dotyczących m.in. niedoreprezentowania kobiet w mediach sportowych nie wzbudziła większego zaskoczenia. Wśród innych danych, niezwykle intersującą wydaje się być informacja, że program Melissy Harris-Perry realizuje zasadę równości płci w dużo większym stopniu niż pozostałe coniedzielne polityczne talk-show razem wzięte.
1. Najlepiej zarabiająca aktorka, Angelina Jolie dostaje gażę (33 mln dolarów) porównywalną z pensjami Denzela Washingtona i Liama Neesona zaliczanych do najgorzej opłacanych hollywoodzkich gwiazdorów. W porównaniu z Robertem Downey Jr. znajdującym się na samym szczycie listy płac (75 mln dolarów za rolę w „Iron Man”) filmowe zarobki Jolie są niewielkie.
2. Obecność kobiet w ciałach redakcyjnych wiadomości prawie nie uległa zmianie: w 1999 r. kobiety stanowiły 36.9% załogi w porównaniu z dzisiejszymi 36.3%. Dysproporcja ta jest szczególnie widoczna wśród białych mężczyzn i kobiet zatrudnionych w newsroomach i mniejsza wśród przedstawicieli i przedstawicielek pozostałych ras.
3. Kobiety są wyraźnie niedoreprezentowane w dziedzinie dziennikarstwa sportowego. Wśród 183 gości programu radiowego „Heavy Hundred” znalazły się tylko 2 kobiety. W 2012 r. raport „Associated Press Race and Gender Card” wystawił większości programów o tematyce sportowej ocenę niedostateczną w obszarze gender mainstreamingu.
4. Między styczniem a lutym 2013 r. kobiety cytowane były tylko w 19% nowych artykułów prasowych. Wpisuje się to w ogólną tendencję, gdzie mężczyźni są 3.4 razy częściej cytowani na pierwszej stronie „The New York Times”; 4.6 razy częściej cytowani w artykułach o tematyce politycznej oraz 5.4 razy częściej cytowani w materiałach prasowych z zakresu spraw międzynarodowych.
5. Zeszły rok w porównaniu z 1998 r. był wyjątkowo niekorzystny dla kobiet pracujących w branży filmowej. Przy powstaniu najbardziej dochodowych filmów z 2013 roku tylko 16% twórców i twórczyń (scenarzystów, reżyserek, producentów, realizatorek, redaktorów i autorek zdjęć) stanowiły kobiety.
6. W 2012 r. kobiety miały mniej ról mówionych niż w jakimkolwiek innym roku poczynając od 2007 – tylko 28.4% odzywających się postaci w 100 najlepszych produkcjach reprezentowało płeć żeńską. Inaczej wyniki te prezentowały się w telewizji, tam aż 43% z ról mówionych należała do kobiet. Wśród odzywających się kobiet 34.6% stanowiły czarnoskóre bohaterki, 28.8% białe oraz 33.9% Latynoski, które najczęściej na srebrnym ekranie przedstawiano roznegliżowane.
7. Jak wynika z raportu program Melissy Harris-Perry na kanale MSNBC jest najbardziej zróżnicowanym niedzielnym, amerykańskim programem publicystycznym pod względem zapraszanych gości. 67% pojawiających się w studiu rozmówców reprezentuje niebiałe mniejszości. Dla porównania w pozostałych talk-show (NBC, ABC, CBS i Fox) ten wynik wynosi tylko 16%.
8. Wśród twórców i twórczyń 500 najbardziej kasowych hitów powstałych w latach 2007-2012 było tylko 33 czarnoskórych reżyserów i reżyserek (właściwie tylko dwie reżyserki). W 2013 r. kobiety wyreżyserowały 50% filmów konkursowych pokazywanych na festiwalu w Sundance i tylko 1.9% uznawanych za najbardziej dochodowe.
9. Przeważającą większość publicystów i publicystek nadal stanowią starsi, biali mężczyźni. W 3 największych amerykańskich prasowych tytułach oraz 4 prasowych syndykatach zatrudnionych jest cztery razy więcej mężczyzn niż kobiet (w „The Washington Post” proporcja ta wynosi 25:7, a w „New York Times” 10:2 ). Co więcej, średni wiek felietonisty wynosi 60 lat, podczas gdy mediana wieku dla społeczeństwa amerykańskiego to tylko 37.
Autorka: Charlotte Alter
Tłumaczenie: KU
* WMC – amerykańska organizacja non-profit założona w 2005 r. działająca „w celu zapewnienia mocniejszego i wyraźniejszego reprezentowania kobiet w mediach”, Zob. więcej: www.womensmediacenter.com
Korekta: Judyta Gulczyńska
